Testo Commento
Ad eundem, posse deformium opera esse formosa

[...] De Phidia et Apelle nusquam lectum est fuisse formosos; operum tamen illustrium alteriuas reliquie stant, alterius ad nos fama pervenit. [...]

Idem de Parrhasio et Policleto, de Zeuxi et Praxitele censuerim, ceterisque quorum corporee forme nulla mentio est, operum decor eximius et fama percelebris.

Atque ut a veteribus ad nova, ab externis ad nostra transgrediar, duos ego novi pictores egregios, nec formosos: Iottum, florentinum civem, cuius inter modernos fama ingens est, et Simonem senensem;"

Petrarca, Francesco, Le Familiari, a c. di Ugo Dotti, Urbino, Argalìa, 1974, pp. 580-583.

È una lettera indirizzata a Guido Sette probabilmente fra il 1342 e il 1343. Petrarca cita Giotto e Simone Martini (tutti e due brutti) come equivalenti moderni di Phidias e Apelles, caratterizzati dalla dicotomia tra arte bellissima e aspetto brutto.

(FALASCHI 1972, p. 8)